Heemkundige Kring

Ten Mandere Izegem

Ten Mandere - digitaal

startpagina
bestuur
nieuws
activiteiten
lidgeld
tijdschrift
geschiedenis
archief
bibliotheek
te koop
Izegemse bibliografie
Izegemse soldaten uit W.O. I

links
nieuwsbrieven

 

ten mandere blogt

 

Recordpoging op wielen

 

In de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw waren de Izegemse herbergen veelal het centrum van het feestgebeuren. Heel wat cafés zorgden voor allerlei activiteiten zodat men zich wekelijks kon vermaken.
In 1954 was dit niet anders. Op 13 maart was er om 19.30 u. een recordpoging wielrennen op rollen in café ‘Flora’ in de Kortrijksestraat. Lionel Staes, zelf café-uitbater van ‘De Nieuwe Wereld’ ging een gooi doen naar het wereldrecord wielrennen op rollen. Dat stond toen op naam van Richard Nottermans met 42 uren en 10 minuten. Het café was dan ook afgeladen vol op die bewuste avond en Staes hield het vol tot en met de maandag. Hij slaagde erin om 51 uren te fietsen. Om 22.30 u. en dan nog op aandringen van zijn talrijke supporters, schrijft De Mandelbode van 20 maart 1954, staakte hij zijn poging, anders zou hij nog wel meerdere uren blijven doortrappen.
Tijdens zijn fietsen werd de pet verschillende malen doorgegeven, zodat hij heel wat premies kon verzamelen. Er was zelfs sprake om Staes te huldigen als een echte kampioen.
Maar vijf berichtjes onder deze reportage stond alweer de volgende recordpoging geafficheerd: Op Zaterdag 27 Maart zal de renner veteraan Jules Callewaert, in het café Central, bij Daniël Naert, te Lendelede, een recordpoging wagen op de rollen. Daar Jules 64 jaar oud is en de 51 uur wil verbeteren, betekent dit al een hele krachttoer.
Of Jules erin geslaagd is, vinden we jammer genoeg niet terug. Maar op zaterdag 27 maart was er al een nieuwe recordpoging. Dit keer in De Windsor (Kouterweg, Emelgem). Daar nam Raphaël Landuyt de handschoen op…

 

Een reactie van abonnee Erik Dewitte, waarvoor onze dank

Het werelddrecord fietsen op rollen moet gezien worden in een periode dat her en
der dergelijke records verbroken werden.
Het record dat het meest tot de verbeelding sprak was dit van accordeonspelen. De
eerste die dit record behaalde was een zekere Roger Verschelde uit Kortrijk ( 162
uren). Dit record werd kort daarop verbroken door Henri Masure ( 168 uren).

Deze records waren het gespreksonderwerp in de café’s. En zo gebeurde dat
enkele tooghangers van café De Flora (uitgebaat door Jules Vandoorne - Maria
Vantorre) op het idee kwamen om ook een dergelijk record te verbreken. Het zou
fietsen op rollen worden. Dat record stond toen op naam van een zekere Richard
Nottermans (ex-wielrenner Richard Noterman ????) met 42 uur en 10 minuten. Dat
kon gemakkelijk verbroken worden, dacht men. En… men kon er maar wel bij varen !
Doch wie zou het aandurven ?
Al vlug had men een ‘slachtoffer’ : Lionel Staes.
Lionel was een vrijgezel die nog bij zijn vader ( Jozef Staes, uit de gekende
Izegemse familie Staes) woonde in de Zwingelaarstraat tussen de Eigen Haardstraat
en de Vlasgaardstraat. Hij was dus absoluut geen uitbater van café De nieuwe
Wereld (uitgebaat door Martha Vannieuwenhuyse, moeder van de renner Palmer
Depypere).
Lionel, kortweg Leon, was een brave man, toen rond de 35 jaar. De mensen
noemden hem wel eens ‘Zotte Leon’ .En Leon, die De Flora als zijn tweede tehuis
zag aanvaardde !.

Zaterdag 13 maart 1954 : een volle café ! Leon begon te fietsen. Flink ingesmeerd
met… kamfer !!!! Na nog geen uur kreeg Leon krampen. Wat nu ? Wie kent er ergens
een verzorger ??? Arthur Vanbeylen (jarenlang verzorger bij de Flandria-ploeg -
woonde toen in de Beiaardstraat, later op de hoek van de Slagmeersenstraat en
de Ter Wallenstraat) werd er bij gehaald. Die begon onmiddellijk met professionele
zorgen toe te dienen aan de fietser.
De zondag en de maandag, café vollen bak ! Om het uur ( of twee uur) mocht Leon
even verpozen.

Op zondagavond, na de studie in het college, ging zelfs Jan Vanhonsebrouck, de
jongste zoon van brouwer Vanhonsebrouck (eigenaar van het café) en die toen in
de rethorica zat in het Izegemse college, Leon aanmoedigen.
’s Nachts fietste Leon in het lege café, ‘bewaakt’ door twee van zijn beste
cafévrienden…..
Maandagavond, Leon kreeg met moeite de pedalen nog rond. Men heeft hem nog
een tijdje aangemoedigd doch uiteindelijk moest men hem noodgedwongen van de
fiets nemen. Dat hij het nog langer volgehouden zou hebben, is gazettepraat !

En…. het was algemeen geweten dat Leon in de nacht van zondag op maandag
een drietal uren geslapen heeft !!!!!!

Het was de cafébaas die er wel bij gevaren is. Leon heeft achteraf misschien eens
één avond gratis mogen drinken.

Enkele maanden later werd het record opnieuw aangevallen in de poort van de
kersverse wasserij Unica, uitgebaat door Celest Jonkheere en Anna Lavaert in de
Kortrijksestraat.. Ik weet niet wie er dan gefietst heeft.