Eén van die namen die steeds tot Izegem behoord hebben is zeker en vast de familienaam Vanhaverbeke.
Joannes Constantinus Vanhaverbeke werd in Izegem geboren op 21 juni 1839. Hij was de zoon van Joannes Martin (Izegem, 16 mei 1799 - Izegem, 5 november 1858) en van Juliana Catulle (Ingelmunster, 12 maart 1809 - Lendelede, 24 februari 1898).
Zijn vader, Martinus was geboren op het Withof (Masteneikstraat) maar baatte het Waterhoennest uit na 1819.
Het ging de familie Vanhaverbeke duidelijk voor de wind, want vrij regelmatig zien we aan- en verkopen van huizen en stukken grond in Izegem en Lendelede.
Op 4 mei 1867 huwde Joannes Constantin met Lucia Vanneste (° Kachtem, 24 maart 1867). Haar vader Joseph was in Kachtem overleden op 7 november 1859 en wellicht om den brode moest moeder een café in Kachtem uitbaten.
Lucia was de weduwe van Joannes Josephus Demeurisse (Izegem, 6 november 1865). Hij was koopman in houtwaren en baatte ook café ‘Het Paradijs’ uit. Dit café stond op de hoek van de Roeselaarsestraat en de Baron de Pélichystraat. Het jonge paar zou zich daar vestigen en de zaken verder zetten.
We vinden veel notariële akten terug waarin op het bomenplein van café Het Paradijs bomen verkocht werden. Eerst vrij veel bomen uit de regio Izegem-Ingelmunster, later uit Houthulst en Ieper.
Op 29 januari 1891 schonk weduwe Julie Catulle een gift onder levenden aan haar zoon Constant Vanhaverbeke.
6 jaar later, meer bepaald op 2 maart 1897, stond Constantin opnieuw voor de notaris. Notaris Alfred Roose noteerde in een verkoopsakte dat de steenbakkersfamilie Vandeputte een perceel bouwgrond in Izegem, langs de steenweg naar Roeselare verkocht, gelegen oost de nieuwe straat gezeid de Onze Lieve Vrouwestraat. Constantin betaalde hiervoor 10 000 fr. En dat was misschien wel een vriendenprijsje, want ondertussen was zijn dochter Emma Vanhaverbeke in 1888 gehuwd met Remi Vandeputte. Een broer van Constantin, Jules, zou later huwen met nog een dochter Vandeputte. In 1899 en in 1929 werd er nog grond bijgekocht.
Op die grond zal Constant, achter zijn woning, zijn nieuwe houthandel uitbouwen.
Blijkbaar was Constant in 1897 nog altijd eigenaar van de hoek van de Roeselaarsestraat met de Baron de Pélichystraat, omdat hij een jaar later daarvan een stuk bouwgrond verkocht aan architect Jules Vercoutere voor 9 113 fr. Daar zal Jules Vercoutere zijn woning bouwen.
Constant was een gelovig man, want hij was lid van zowat alle broederschappen. Hij was ook een tijdlang gemeenteraadslid.
In 1890 was hij een van de weinigen die mocht deelnemen aan de verkiezingen. Hij betaalde toen in Kachtem, Ingelmunster en Izegem voor 107,14 fr. aan belastingen.
Zijn twee zonen, Camiel en Jules, zetten de zaak verder na zijn dood in 1910. Ze maakten het mee dat ‘Het Voedingscomité’ tijdens de Eerste Wereldoorlog de gebouwen gebruikte om de meeste noden te lenigen.
Ook Camiel was geen onbekende in Izegem. Hij was een tijdlang secretaris van de kerkfabriek van de Heilig Hartparochie, voorzitter van de commissie die de Heilig Hartschool bouwde, lid van het Izegems Armbestuur (later C.O.O.), voorzitter van het Rode Kruis, schatbewaarder van de Bond der Kroostrijke Gezinnen en hoofdman van de Sint-Tilloturners.
Uiteindelijk zouden de kinderen van Camiel, Pierre en Jules, de zaak verder zetten. Pierre deed alleen verder, toen Jules richting Antwerpen vertrok. Op zijn beurt werd Pierre opgevolgd door zijn zoon Luc en vandaag de dag zijn ook zijn twee zonen, Maarten en Jeroen, betrokken in de houthandel aan de Ambachtenstraat.
Met dank aan Luc Vanhaverbeke. |
