Tot 1806 was het kerkhof rondom de (oude) Sint-Tillokerk in gebruik. Men kwam er niet alleen de doden eren, het was af en toe ook het speelterrein van de Izegemse jeugd.
In 1756 stelde men vast dat die jeugd soms heel wat schade aanbracht. De differente desorders die daegelycx begaen worden door de kinderen bestonden uit o.a. het insmijten van de glasevensters der kercke.
Daarom moest het Schepencollege verordenen dat het voortaan verboden was om te spelen op het kerkhof. Verder merkte men op dat het verboden was steenen te smijten, ofte al andersinds eenige oneerbiedigheyt te plegen, ’t zij door ’t breken der voorseyde glasevensters ofte door anderen hoedanighen middel.
Om hun besluit kracht bij te zetten werden er ook boeten opgelegd aan de ouders: Twee pondt twee schelen pars. De opbrengst ging netjes in drie delen naar de gemeente, den aenbrengher ende de aermen.
Bron: RAK, Kerkarchief Izegem, nr. 8. |
