|
Naar aanleiding van ‘900 jaar Izegem’ zocht men in Izegem de mogelijkheid om deel te nemen aan het toentertijd populaire spelprogramma ‘Spel zonder Grenzen’.
Alle data in het jubileumjaar 1980 waren toen al bezet, maar er was nog een vacante plaats voor het jaar 1979.
Vier maanden voor het aantreden in het Italiaanse Chioggia begonnen de voorbereidingen. Er werd gestart met een publieke vergadering in de stedelijke sporthalle waarop een 70-tal kandidaten zich inschreven voor het programma. De voorwaarden waren: minimum 16 jaar zijn; kunnen zwemmen; atletisch gebouwd zijn; vrij zijn op bepaalde trainingsdagen, alsook in de week van 19 september voor de finale in Bordeaux en ook van 8 tot 12 juli voor de eigenlijke deelname in Italië. Men moest ook Izegemnaar zijn of aangesloten zijn bij een Izegemse vereniging. Uiteindelijk werd een ploeg van 12 deelnemers samengesteld. De algemene leiding berustte bij toenmalig burgemeester Werner Vens en het stadsbestuur. Trainers waren Daniël Allewaert en André Degezelle. Er was een aparte groep die instond voor de promotie.
De trainingen hadden steeds plaats in het weekend: drie dagen van telkens 2 à 3 uur. De deelnemers waren: Ann Behaeghe, Linda Demeyere, Ingaline Dierickx-Visschers; Kaat Vereecke, Annie Vergote, Geert Devliegere, Ronny Goemaere, Frank Duhamel, Ronny Dewaele, Johan Hollevoet, Luc Seynaeve, Joris Vandenbroucke, Rik Vansteenkiste en André Degezelle als kapitein.
Tijdens de Batjes werd er duchtig promotie gevoerd en verspreidde men de slogan: ‘Duimen voor ons Izegem’.
De afreis naar Chioggia gebeurde op zondag 8 juli. De tegenstrevers waren Chioggia; Troyes (F.); Bar (Joegoslavië); Evora (P.); Monthey (CH.); Dudley (GB.) en München (D.).
Op de eerste dag was er een verbroederingsavond voorzien voor alle deelnemende landen en de volgende dag werd aan de spelers gedemonstreerd hoe de spelen in elkaar zaten. ’s Middags volgde een ontvangst op het plaatselijke stadhuis en werden er geschenken uitgewisseld. Op de vooravond van de Spelen werd een bezoek gebracht aan Venetië en volgde er een generale repetitie. Bij het verlaten van het podium bezeerde Frank Duhamel zijn voet.
Op 11 juli was het dan eindelijk zover. Vijf na negen uur ’s avonds kwamen de acht deelnemende ploegen de arena binnen. Izegem nam reeds na het eerste spel de leiding en tot en met het derde spel bleef Izegem op die plaats. Daarna volgden enkele tegenvallers, maar Izegem krabbelde traag terug naar de ereplaatsen. Na het laatste nummer eindigde onze ploeg op de vierde plaats, met een kans op de finale in Bordeaux. Dit laatste heeft evenwel niet mogen zijn.
Na de spelavond werd er verder gevierd op het strand van Sottomarina en op de laatste dag werd kort na de middag afscheid genomen van Chioggia.
Wie dit avontuur van deze Izegemse spelers nog eens wilt meemaken, kan via deze link terecht op Youtube. De uitzending is evenwel in het Italiaans, maar de beelden spreken voor zich!
. |
