Heemkundige Kring

Ten Mandere Izegem

Ten Mandere - digitaal

startpagina
bestuur
nieuws
activiteiten
lidgeld
tijdschrift
geschiedenis
archief
bibliotheek
te koop
Izegemse bibliografie
Izegemse soldaten uit W.O. I

links
nieuwsbrieven

 

ten mandere blogt

 

Dit zijn de oudste Izegemse krantenberichten (1818)

 

 

     

 

 

 

 

Het is niet duidelijk wanneer Izegem de titel van stad kreeg. Het wapen kwam er in 1819, maar voordien, en dit onder het Hollands Bewind, werd Izegem stad.
In enkele oude kranten vonden we berichten over Izegem en in het eerste werd de titel stad al aan Izegem toegekend.

Nederlandsche staatscourant, 24 februari 1818 (Ndl.)
Tweede Kamer der Staten-Generaal.
In de zitting van dinsdag, den 10den februarij jl.
Bij monde van den heer van Crombrugghe.
Op de requeste der stedelijke regeringe van Iseghem, provincie West-Vlaanderen. - Deze regering vraagt het aanleggen van een straatweg, loopende, van den weg van Kortrijk naar Brugge, naar dien van Meenen naar Ostende, en loopende door de stad Iseghem en de gemeente Rumbeke tot aan de stad Roulers. De regering treedt in vele bijzonderheden, om de voordeelen te bewijzen, welke, door het aanleggen van dien weg, voor de beide provincie Oost- en West-Vlaanderen zouden ontstaan, en zij voegt bij haar request een topoografisch plan van de ligging en de uitgestrektheid van dien weg. Zij zegt vervolgens, dat, gedurende de zitting der vergadering van de provinciale Staten van Oost-Vlaanderen, in 1817, hetzelfde verzoek aan Z. M. hadden gedaan met aanbieding, om de kosten van het aanleggen van dien weg, door hunne provincie te doen dragen.
De commissie, toejuichende den ijver van de regering van Iseghem voor het welzijn harer onderhoorigen in het bijzonder, en voor de inwoners van Oost- en West-Vlaanderen in het algemeen, meende echter te moeten aanmerken, dat de directie over de rivieren, bruggen en wegen, bij de Grondwet, onder de attribucien van Z. M. geplaatst zijnde, deze regering haar verzoek aan den Koning behoort te addresseren, en zulks des te meer, daar de medewerking der Staten-Generaal, tot het aanleggen van eenen dergelijken weg geenszins vereischt wordt; zij stelde derhalve voor, om dit request, met de daarbij geannexeerde stukken ter griffie te deponeren, met autorisatie op de requesstranten, om dezelve, des verkiezende, van daar te kunnen doen terug halen.

Er waren in Izegem zelf ook enkele werken. De (oude) Sint-Tillokerk moest dringend een nieuwe dakbedekking krijgen:

Gazette van Brugge, 12 augustus 1818
Aenbesteding van publieke werken
Burgemeester en Schepenen der stad Iseghem, Provincie van West-Vlaenderen,
Verwittigen het Publiek, dat er door hun zal voortsgevaeren worden op den 27 Ougst 1818; ten twee ueren naermiddag, ten Stad-huyze alhier, tot d’aenwyzing, minstbiedende de naeste, der reparatien ende nieuwe werken te doen aen de kerke dezer stad, bestaende in schaillien, lood- ende timmerwerk, bedraegende volgens staet van begrooting 477 guldens 74 cents Nederlandsch.
Het cahier van lasten en conditiën, goedgekeurd door Zyne Exc. den Gouverneur van West-Vlaenderen, is berustende ter inspectie van een ider, in het Secretariaet dezer stad.
Gedaen tot Iseghem, in vergaderinge van den 6 Ougst 1818.
Burgemeester en Schepenen, P. A. Coucke
Ter ordonnantie, Den Secretaris, De Bal.

Een volgend item gaat over een assisenrechtzaak. Antone Lefebvre en François Spitink zouden schuldig zijn aan de dood van Martinus Kerkhof:

Gazette van Brugge, 5 oktober 1818
Hof van Assisen
[…]
Zitting van den 2 october
Antone Lefebvre, landbouwer, te Iseghem en François Spitink, die by hem als daglooner had gearbeyd, waeren betigt aen zekeren Martinus Kerkhof geweldige slagen te hebben toegebragt, ten gevolge van welke Kerkhof den tweeden dag daer aen, overleden was.
Kerkhof was eenen man van 72 jaeren, die sedert weynig weken in een soort van krankzinnigheyd gevallen was, die hem echter niet boosaerdig maekte.
Den 13 july lest ging hy op een stuk lands, waer de beschuldigde arbeyden. Hy sprak Lefebvre aen om geld, het welke hy meynde door Lefebre verschuldigd te zyn aen zekeren Boukaert, die aen hem Kerkhof schuldig was. Over alles wat ter dezer gelegenheyd en ter dier plaets voorviel, heeft men, by gebrek aen getuygen, geen volledige kennis verkregen; doch zoo veel is er van, dat Kerkhof van daer weggaende zwaerlyk geslaegen en gewond was, en in eenen smertelyken staet vervolgens in verscheyde huyzen gezien was geworden, tot dat hy eyndelyk op het hof van eene boere wooning ter aerde was gevallen en van daer naer de zyne was gevoerd, waer hy den 25 der zelve maend in den vroegen morgent overleed.
Zeven getuygen hebben voor het hof verklaerd dat zy uyt den mond van Kerkhof, in den namiddag en in den avond van den 23 July, hadden verstaen, dat Spitink eerst hem geweldig had geslaegen, en dat Lefebvre hem vervolgens op eene vreede wyze met voeten had getrapt en gestampt.
Zyn doode lichaem onderzogt zynde, vond men dat hy aen de schamelheyd geweldig was gekwetst, en dat hem twee ribben waeren gebroken. Deze leste wonde had door haere toevallen de dood veroorzaekt.
Spitink beweerde dat hy door Kerkhof zelve was aengetast geworden, en dat hy hem enkelyk en zonder groot geweld, had afgewend.
Lefebvre ontkende eenig het minste deel genomen te hebben in de kleine worsteling tusschen Kerkhof en Spitink ontstaen, en had zelfs eerst houden staen dat hy niets daer van gezien had.
Zyne ongerymde verdediging heeft iedereen zeer verdagt moeten voorkomen, maer daer men geene ooggetuygen van de zaek had, daer Kerkhof zelve, die uythoofde van zyne krankzinnigheyd, de zaeke niet op eene onveranderde wys had kunnen verhaelen, en daer Spitink de loocheningen van Lefebvre ondersteunde, schynt het uyt alle dat gesproten te zyn, dat het hof verklaert heeft, dat het niet genoegzaem bleek dat Lefebvre deel genomen had in de geweldigheden die op Kerkhof zyn begaen geweest en zyne dood hebben veroorzaekt; dit ten gevolge is hy in vryheid gesteld.
Aengaende Spitink heeft het hof verklaert, dat het genoegzaem bewezen was, dat hy zig aen die geweldheden schuldig had gemaekt, maer dat het ter zelver tyd bewezen was, dat Spitink zelve door Kerkhof was aengevallen geweest, en daer Spitink zig niet vergenoegt had met eene geoorloofde verdediging, ja daer hy de paelen der noodweir zigtbaer, overtreden had, heeft dit ten gevolge gehad, dat hy met dry jaeren gevangenis is gestraft geworden.
Indien het nu waer is, gelyk het aen meer dan eene geschenen heeft, dat Sptink met opgezetten wil de waerheyd heeft beledigt en geschonden, om het gedrag van zynen meester te verschoonen; zoo mag hy het zig zelven wyten, dat hy nu alleen de straffe dragen moet van eene misdaed, die niet door hem alleen schynt gepleegd geweest te zyn.