startpagina
bestuur
nieuws
activiteiten
lidgeld
tijdschrift
geschiedenis
archief
bibliotheek
te koop
Izegemse bibliografie
Izegemse soldaten uit W.O. I
links
nieuwsbrieven

ten mandere blogt

Emile Dupont werd als oudste zoon van Joseph geboren in Menen op 7 april 1923.
Zijn vader leerde tijdens zijn militaire dienst in Evere Gerard Boucherie kennen. Op 14 augustus 1923 verliet het huisgezin Menen en trok naar Izegem (hoek Roeselaarsestraat en Stuivenbergstraat), waar vader werk vond in de firma Boucherie.

Emilio verzeilde tijdens de Tweede Wereldoorlog bij het Nationalsozialistische Kraftfahrkorps (NSKK).

Na de oorlog, in 1947, hadden vader Joseph en zoon Emile het idee om een fabriek op te richten in Izegem waar men zowel schoen- als borstelmachines kon herstellen. Het project ging bij gebrek aan kapitaal niet door.
De firma Gebroeders Verbeke waren in 1948 van plan om een filiaal te beginnen in Argentinië en zocht enkele families om daaraan mee te werken. De families Cauwelier, Feys, Baert, Beernaert en Dupont gingen daarop in.
De firma Verbeke kende een moeilijke start tot men overschakelde van borstels naar houtzagerijen. Na ongeveer twee jaar kwam de fabriek onder sekwester en nam Joseph Dupont ontslag. Ondertussen had de familie Dupont een klein atelier in de buurt van hun huis gebouwd.
In het atelier werden elektrische motoren gebobineerd en spitste men zich toe op het plaatsen van elektrische leidingen.
Vader Joseph en de zonen Emilio en Bernardo waren begonnen met het maken van borstelmachines. Het werden horizontale, geautomatiseerde vulmachines voor haarborstels en een kam- en mengmachine voor varkens- en paardenharen.

Er was ook een sociaal leven weggelegd voor de vele Belgen in Argentinië. Ze hadden een tijdschrift waar J. Daels eindredacteur van was. Men sprak van de Associacion Belga Florencio Varela. Op het terrein van de familie Dupont werden tal van sportmanifestaties georganiseerd, er was een afdeling zang, huismuziek, poppenspel, vendelzwaaien, enz…

In 1962 overleed vader Joseph Dupont in het Duits hospitaal van Buenos Aires. Hij stierf net nadat de uitbreiding van de werkplaats klaar was. Ze hadden toen een 140-tal machines gebouwd.
Er volgden rampzalige jaren ’60. De inflatie steeg pijlsnel en men sprak zelfs van een terugkeer naar België. Alleen, de kinderen maakten bezwaren, ze hadden zich al aangepast…
Emilio werkte door tot aan zijn tachtigste. Hij werkte dan als ingenieur in de borstelfabriek ‘Barresola’ in het centrum van Saladillo, zo’n 200 km van de hoofdstad Buenos Aires.
Hij overleed op maandag 28 augustus 2006.

(Meer info over deze familie kunt u lezen in : Yves DUPONT, Een Argentijns avontuur, in ’t Wingheroen. Tijdschrift van de heemkring Menen, 46e jaargang nr. 2 – nr. 139 – december 2023)